Psalms 25

1[مزمور داود] ای خداوند، بسوی تو جان خود را برمیافرازم. ای خدای من، بر تو توکل میدارم؛

2پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر نمایند.

3بلی، هر که انتظار تو میکشد خجل نخواهد شد. آنانی که بیسبب خیانت میکنند خجل خواهند گردید.

4ای خداوند، طریقهای خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده.

5مرا به راستیِ خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بودهام.

6ای خداوند، احسانات و رحمتهای خود را به یاد آور چونکه آنها از ازل بوده است.

7خطایای جوانی و عصیانم را به یاد میاور. ای خداوند به رحمت خود و به خاطر نیکویی خویش مرا یاد کن.

8خداوند نیکو و عادل است، پس به گناهکاران طریق را خواهد آموخت.

9مسکینان را به انصاف رهبری خواهد کرد و به مسکینان طریق خود را تعلیم خواهد داد.

10همهٔ راههای خداوند رحمت و حق است برای آنانی که عهد و شهادات او را نگاه میدارند.

11ای خداوند به خاطر اسم خود، گناه مرا بیامرز زیرا که بزرگ است.

12کیست آن آدمی که از خداوند میترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت.

13جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد و ذریت او وارث زمین خواهند شد.

14سرّ خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد.

15چشمان من دائماً بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرا از دام بیرون میآورد.

16بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم.

17تنگیهای دل من زیاد شده است. مرا از مشقتهای من بیرون آور.

18بر مسکنت و رنج من نظر افکن و جمیع خطایایم را بیامرز.

19بر دشمنانم نظر کن زیرا که بسیارند و به کینهٔ تلخ به من کینه میورزند.

20جانم را حفظ کن و مرا رهایی ده تا خجل نشوم زیرا بر تو توکل دارم.

21کمال و راستی حافظ من باشند زیرا که منتظر تو هستم.

22ای خدا، اسرائیل را خلاصی ده، از جمیع مشقتهای وی.
Copyright information for PesOV